Κάθε μέρα που περνά το διεθνές περιβάλλον και η κατάσταση στο εσωτερικό της ΕΕ πάνε προς το χειρότερο. Η Ένωση είναι περικυκλωμένη από προβλήματα: εμπορικός ανταγωνισμός από την Κίνα- Συρία, προσφυγικό κοκ.
Και στο εσωτερικό της, όμως, η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. Η Ένωση έχει τριχοτομηθεί: στους ισχυρούς (Γερμανία, Γαλλία κτλ), τα μέλη της διεύρυνση του 80' (Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία) και τις νέες χώρες του 2003.
Οι τελευταίες απειλούν να τινάξουν στον αέρα την περίφημη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, καθώς θέλουν να εγκλωβίσουν τους πρόσφυγες στην Ελλάδα. Μια Ελλάδα που μαζί με την Ισπανία και την Πορτογαλλία υφίστανται τις πολιτικές λιτότητας που επιβάλλουν οι πρώτες, οι ισχυρές χώρες του ευρωπαϊκού βορά.
Η κατάσταση έχει φθάσει σε οριακό σημείο.
Η Τουρκία είναι έτοιμη να επέμβει στη Συρία, όπου θα βρεθεί αντιμέτωπη με τη Ρωσία. Οι ΗΠΑ της έχουν ζητήσει να μην το κάνει, αλλά τη βοηθά η Σαουδική Αραβία. Οι Ρώσοι απλά το εύχονται. Για να πάρουν το αίμα τους πίσω, καθώς σε καμία περίπτωση δεν έχουν ξεχάσει τον πιλότο του Σουχόι που έχασε τη ζωή του από τουρκικά πυρά.
Σε αυτό το περιβάλλον η Ελλάδα είναι ένα βήμα πριν την οικονομική καταστροφή. Το ΔΝΤ το λέει σχεδόν ανοικτά. Το ευρωπαϊκό οικοδόμημα ολόκληρο είναι ένα βήμα πριν την καταστροφή.
Ο Μάριο Ντράγκι ζητά εδώ και καιρό από την Άνγκελα Μέρκελ να του επιτρέψει να τυπώσει χρήμα. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Για να πάρει μπροστά η ελληνική και ευρύτερα η ευρωπαϊκή οικονομία χρειάζονται επενδύσεις. Αν δεν τις κάνουν οι ιδιώτες λόγω ανασφάλειας, τότε πρέπει να τις κάνει το δημόσιο. Το ευρωπαϊκό δημόσιο.
Στην Αθήνα αυτή είναι πλέον η ελπίδα του Αλέξη Τσίπρα.
Να συνδυαστεί μια ρύθμιση του χρέους με την κυκλοφορία νέων ευρώ στις αγορές των χωρών μελών. Η λιτότητα έχει ήδη αγγίξει τα όρια των αντοχών των ευρωπαϊκών λαών. Ίσως και της οικονομικής της αποτελεσματικότητας. Σύμφωνα με πληροφορίες το κόψιμο νέων ευρώ είναι το αντικείμενο των συνεχών επαφών Γαλλίας- Γερμανίας το τελευταίο διάστημα. Ο Φρανσουά Ολάντ επιμένει, αλλά ακόμη η Ανγκέλα Μέρκελ έχει επιφυλάξεις, με βάση την περίφημη πολιτική του σκληρού μάρκου.
Μόνο που δεν υπάρχει πλέον μάρκο. Υπάρχει η ΕΕ, υπάρχει και το ευρώ. Αν η Γερμανία θέλει να διατηρήσει την Ένωση στη ζωή άλλο δρόμο δεν έχει: θα πρέπει να ανάψει το πράσινο φως στον Μάριο Ντράγκι να κόψει χρήμα.
Newpost