Ο ρόλος της αυτοδιοίκησης
Ο ρόλος της τοπικής Αυτοδιοίκησης περιγράφεται απ το σύνταγμα με μια λιτή διατύπωση (άρθρο 102 παρ. 1). «Η διοίκηση των τοπικών υποθέσεων ανήκει στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτου και δευτέρου βαθμού».
Τι θα περιμέναμε λοιπόν από μια εκλεγμένη διοίκηση ενός Δήμου; το αυτονόητο, να ασχοληθεί με τα τοπικά προβλήματα.
Αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ο τι ο Δήμος θα πρέπει να δρα απομονωμένος από όσα συμβαίνουν στο εξωτερικό του περιβάλλον. Κάθε άλλο, θα πρέπει διαρκώς να παρακολουθεί και να συμμετέχει στις εξελίξεις και τα γενικότερα δρώμενα που καθορίζουν την ζωή τόσο στην ευρύτερη περιφέρεια του Δήμου, όσο και στο κράτος και τον διεθνή χώρο.
Το μπέρδεμα
Μήπως στον Δήμο μας έχουμε μπερδευτεί;
Ποιά είναι τα προβλήματά μας;
Πολλά και διάφορα θα λέγαμε και μεταξύ αυτών, όπως πολύ σωστά αναδείξαμε στο ανοιχτό Δημοτικό συμβούλιο, Το πρώην Αεροδρόμιο του Ελληνικού, Τα σκουπίδια, Το ΚΥΤ, Τα ζητήματα του ΜΕΤΡΟ, ...
Εμείς τι κάνουμε για τα προβλήματα αυτά;
Εδώ είναι το μπέρδεμα.
Αντί να προσεγγίζουμε τα προβλήματα με στόχο να βρούμε τις καλύτερες λύσεις για αυτά, εμείς ‘κυρίως’ επιδιώκουμε να κάνουμε αντίδραση.
Γιατί αντίδραση; μα γιατί τα προβλήματα λέει κάποιος τα επηρεάζει η κυβερνητική πολιτική. Και πώς αλλιώς να γινόταν δηλαδή; λέω εγώ. Μπορεί να διαφωνούμε με μια κυβέρνηση, και αυτό είναι αποδεκτό, αλλά από την άλλη πρέπει να δώσουμε λύσεις στα προβλήματα.
Και τι μας προτείνεις δηλαδή; ρωτάει ο άλλος.
Εγώ προτείνω να ασχοληθούμε ‘κυρίως’ με τα προβλήματα που μας αφορούν, το αεροδρόμιο, τα σκουπίδια, κλπ. και δευτερευόντως με την κεντρική πολιτική. Οι κυβερνήσεις μπορούν να εναλλάσσονται αλλά εμείς θα πρέπει να προσαρμοζόμαστε και να επιβιώνουμε σε όλες τις συνθήκες, με όλους τους καιρούς.
Αυτό το ‘κυρίως’ παίζει πολύ μεγάλο ρόλο.
Συμφωνήσαμε (;) ότι είναι σημαντικό να ξέρουμε όσα συμβαίνουν γύρω μας και να παίρνουμε αποφάσεις σύμφωνα και με αυτά που συμβαίνουν και στο ευρύτερο και στο τοπικό περιβάλλον.
Αυτό που συμβαίνει και με προβληματίζει είναι ότι, η σημερινή διοίκηση του Δήμου, δίνει την εντύπωση ο τι ασχολείται λιγότερο με τα τοπικά προβλήματα και περισσότερο, ‘κυρίως’, με όσα συμβαίνουν στην κεντρική πολιτική σκηνή, στο κράτος.
Εδώ διαφωνώ και επιμένω, ο στόχος της διοίκησης ενός Δήμου πρέπει να είναι ‘κυρίως’ η αυτοδιοίκηση. Κάτι σαν αναλογία 80-20, 80% αυτοδιοίκηση 20% το γενικό περιβάλλον.
Το Αεροδρόμιο
Η υπόθεση του Αεροδρομίου είναι μια υπόθεση που μας αφορά όλους χωρίς καμία εξαίρεση.
Το αεροδρόμιο καλώς η κακώς θα πάρει κάποιο δρόμο, το να μείνει ως έχει δεν αποτελεί λύση, η μηδενική προσέγγιση δεν είναι πρόταση.
Το τι πρόκειται να γίνει στον χώρο, μας αφορά. Είτε ο χώρος θα δοθεί για αξιοποίηση σε επενδυτικά συμφέροντα (κυρίως όπως επιδιώκει η κυβέρνηση) είτε θα αποδοθεί ολόκληρος σε δημόσια χρήση (όπως διεκδικούν τα κινήματα πολιτών, οι όμοροι Δήμοι και τα κόμματα που τάσσονται κατά του μνημονίου).
Είτε θα πετύχουμε ο χώρος να δοθεί στο μεγαλύτερο μέρος του σε κοινές χρήσεις με έργα κυρίως κοινωνικής ανταπόδοσης (πάρκο, πολιτισμός, αναψυχή, κ.α.), είτε, στην χειρότερη περίπτωση, θα κερδίσει η κερδοσκοπική ανάπτυξη.
Εμείς, ως αυτοδιοίκηση, καλούμαστε να διεκδικήσουμε κινηματικά και θεσμικά το καλύτερο σύμφωνα με αυτά που πιστεύουμε και επιθυμούμε.
Καλούμαστε επίσης να σταθμίζουμε τις εξελίξεις, όποιες και να είναι, ώστε να μην απομονωθούμε, γιατί στόχος είναι τελικά να πετύχουμε τις μέγιστες ανταποδόσεις, ακόμα και εξαναγκαστούμε πιθανώς να κάνουμε υποχωρήσεις από τους αρχικούς μας στόχους. Οι μάχες έχουν και απώλειες όπως πολύ καλά γνωρίζουμε.
Οποια κυβέρνηση και να διοικεί, όποια και αν είναι η τύχη του χώρου στο πρώην Αεροδρόμιο, εμείς πρέπει να βγούμε κερδισμένοι, αυτός πρέπει να γίνει ο υπέρτατος στόχος.
Τα σκουπίδια
Τα σκουπίδια είναι μια παρεξηγημένη κατάσταση.
Μπορούμε είτε να τα δούμε σαν ανεπιθύμητα απόβλητα και να ασχολούμαστε με το πρόβλημα της απομάκρυνση τους είτε, πιο σωστά, μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε σαν μια πρώτη ύλη.
Τα σκουπίδια τα παράγουμε μόνοι μας και αν καταφέρουμε να τα εκμεταλλευτούμε σωστά έχουμε πολλά να κερδίσουμε.
Στην παρουσίαση που μας έγινε στο Δ.Σ. μάθαμε ότι η αποκομιδή των σκουπιδιών μας κοστίζει περίπου 1.350.000 ευρώ.
Από μελέτες γνωρίζουμε ότι το 40% περίπου του όγκου των αστικών σκουπιδιών είναι οργανικά απόβλητα, άρα περίπου 540.000 ευρώ κοστίζουν μόνο αυτά τα οργανικά.
Δηλαδή αν μπορούσαμε να διαχειριστούμε τα οργανικά απόβλητα, π.χ. για την παραγωγή ‘κομποστ’ θα κερδίζαμε όλα αυτά τα χρήματα;
Γιατί δεν το έχουμε ήδη κάνει; τι περιμένουμε;
Η ανάδειξη του ζητήματος σκουπίδια και ανακύκλωση τώρα, μοιάζει περισσότερο με προεκλογική εξαγγελία παρά με αποτελεσματική δουλειά μιας νοικοκυρεμένης διοίκησης.
Οχι δεν είμαι αυστηρός, είναι απαράδεκτη αμέλεια το ότι δεν έχει γίνει τίποτα ακόμα για τα σκουπίδια, γιατί ‘κυρίως’ ασχολούμαστε με άλλα.
Προσοχή! η οικονομική επιβάρυνση άμεσα θα γίνει πολύ μεγαλύτερη γιατί δεν υπολογίσαμε ότι από 1η Ιανουαρίου 2014 τα οργανικά απόβλητα που πάνε στην χωματερή επιβαρύνονται και με σοβαρότατο πρόστιμο.
Πολλά χαμένα λεφτά, γιατί;
Το Μετρό
Εδώ δεν έχουμε κάνει πάλι τίποτα. Γιατί; δεν θέλαμε; δεν το πιστεύω.
Μάλλον με κάτι άλλο ασχολιόμασταν και δεν καταλάβαμε την σπουδαιότητα του προβλήματος, το αφήσαμε να εξελιχτεί αντί να το προβλέψουμε και να το αντιμετωπίσουμε έγκαιρα.
Είχαμε χρόνο να το κάνουμε; Ναι πάρα πολύ.., το Μετρό καθυστέρησε 3 χρόνια να παραδοθεί, το γνωρίζαμε πολύ καλά όλοι μας.
Και τι έπρεπε να κάνουμε; Πολλά..., άλλα εύκολα και άλλα δύσκολα, άλλα φθηνά και άλλα ακριβά, σίγουρα έπρεπε να προσπαθήσουμε.
Δεν το κάναμε έγκαιρα, ούτε σε επίπεδο μελέτης, ούτε σε επίπεδο διαβούλευσης με τους πολίτες της πόλης, ούτε με τους αρμόδιους φορείς. Τελευταία στιγμή τρέχουμε να μπαλώσουμε τρύπες.
Στην παράταξη "Ενωμένη Πόλη" δουλέψαμε για τα προβλήματα που έφερε η έλευση του Μετρό στην Πόλη μας. Μαζί με την συμμετοχή των κατοίκων και τον ουσιαστικό διάλογο μαζί τους, καταλήξαμε ότι πρέπει να γίνουν αρκετές παρεμβάσεις για να βελτιώσουμε τα προβλήματα, άλλες άμεσες και άλλες μεσοπρόθεσμες ή και μακροπρόθεσμες.
Κάποιες ενδεικτικές προτάσεις είναι:
-Βελτίωση του Δημόσιου Χώρου που επηρεάζει την κίνηση των πεζών από και προς τους σταθμούς του Μετρό. Ειδική προσοχή στα ζητήματα των ΑΜΕΑ. Τα πεζοδρόμια της πόλης πρέπει να αποδοθούν στους πολίτες.
-Διευκόλυνση εναλλακτικών τρόπων μετακίνησης, πχ ποδήλατο.
-Δημοτική συγκοινωνία για να εξυπηρετηθούν οι απομακρυσμένες περιοχές του Δήμου.
-Σύστημα Ελεγχομένης στάθμευσης.
-Δημοτικοί Χώροι Στάθμευσης, επίγειοι ή και υπόγειοι.
Η πρόταση είναι να εστιάσουμε στην αυτοδιοίκηση και τα προβλήματα του Δήμου.
Η ΕΠΙΛΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ.
Ηλίας Πέτρου, αρχιτέκτων-μηχανικός, μέελος Κ.Ε. "Ενωμενης Πόλης"