Πάρκα της Αθήνας: Τι έχει γίνει από το ‘90 μέχρι σήμερα; Η κατάστασή τους

Τη δεκαετία του ‘90 σχεδιάστηκε ένα δίκτυο μεγάλων πάρκων και χώρων πρασίνου στην Αθήνα για να αντιμετωπιστεί το τεράστιο έλλειμμα της πρωτεύουσας.

Τότε, περί το 1996, εμφανίστηκε και στην Ελλάδα ο όρος Μητροπολιτικό Πάρκο, αναφερόμενος κυρίως στο Γουδή και μετά στο Ελληνικό. Όμως τι έχει γίνει από τότε μέχρι σήμερα;

O Ελαιώνας, 2,5 χιλ από το κέντρο της Αθήνας

Ο Ελαιώνας είναι το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα χαμένης ευκαιρίας. Η έκταση των 8.300 στρ. μέσα στην πόλη  προσφέρονταν για την ανάσα της Αθήνας.

Με μικτές χρήσεις πρασίνου και βιοτεχνικού-βιομηχανικού πάρκου. Το μόνο μεγάλο έργο που δρομολογήθηκε από το 1991 μέχρι σήμερα είναι η κατασκευή του αθλητικού εμπορικού κέντρου της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, το οποίο κάθε άλλο παρά «ανάσα» πρασίνου θα είναι για τους κατοίκους της πρωτεύουσας. Γιατί αυτό δεν γίνεται Μητροπολιτικό Παρκο της Αθήνας; Γιατί δεν αγωνίζεται κανείς γι αυτό;

O Ελαιώνας, μερική άποψη της μιζεριας του

Στο Σελεπίτσαρι της Νίκαιας σχεδιάστηκε το 1992-1994 το «Πολιτιστικό Πάρκο Τέχνης και Άθλησης» σε έκταση 450 στρ. Το πάρκο δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Αντίθετα, ο χώρος δεσμεύτηκε για την κατασκευή του τεράστιου ολυμπιακού συγκροτήματος της Άρσης Βαρών, στο οποίο πρόκειται να εγκατασταθεί το Πανεπιστήμιο Πειραιώς.

Το 1996-98 σχεδιάστηκε το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή-Ιλισσός από το ΕΜΠ με εντολή του ΥΠΕΧΩΔΕ. Σε αυτό προβλεπόταν η δημιουργία μίας ζώνης μικτών λειτουργιών με πράσινο 4.500 στρ. και η οριοθέτηση ενός πυρήνα 950 στρ. αμιγώς υψηλού πρασίνου.

Σήμερα δεν έχει γίνει ούτε ένα βήμα για την υλοποίησή του. Αντίθετα, ο χώρος συνεχίζει να τεμαχίζεται και να δομείται. Ολυμπιακές εγκαταστάσεις, υπουργικά κτίρια και νοσοκομειακές επεκτάσεις κατατρώγουν τον ελεύθερο χώρο.  Γιατί δεν αγωνίζεται κανείς για αυτό;

Εικονα απο Tουρκοβούνια, χωρίς σχολια

Στα Τουρκοβούνια και το Γαλάτσι, η ιδέα ενός μεγάλου πάρκου 350 στρ., τορπιλίστηκε με την κατασκευή συγκροτήματος ολυμπιακών εγκαταστάσεων, οι οποίες μετασχηματίζονται σήμερα σε ένα γιγαντιαίο εμπορικό κέντρο.  Γιατί δεν αγωνίσθηκε κανείς για αυτό;

Στη Φαληρική Ακτή, η έκταση των 1.000 στρ. δεσμεύτηκε αρχικά για «λυόμενες» ολυμπιακές εγκαταστάσεις που στην πορεία εξελίχθηκαν σε μόνιμα κτίρια. Στον Ιππόδρομο αναμένεται να προστεθούν τα κτίρια της Εθνικής Βιβλιοθήκης και του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης.

Το οικολογικό πάρκο μεταξύ των εκβολών του Ιλισού και του Κηφισού επρόκειτο να δημιουργηθεί το 2003-2004 αλλά δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Από το σχεδιασμό της δεκαετίας του ’80 μέχρι σήμερα προχώρησε με επιτυχία μόνο η ενοποίηση των Αρχαιολογικών Χώρων της Αθήνας, αναβαθμίζοντας τους υπάρχοντες χώρους πρασίνου γύρω από την Ακρόπολη.Γιατί; 

Δημιουργήθηκε επίσης το Πάρκο «Αντώνης Τρίτσης», στον Πύργο Βασιλίσσης σε έκταση περίπου 1200 στρ. Το πάρκο σήμερα έχει πλήρως εγκαταλειφθεί και φθίνει λόγω κακοδιαχείρισης και έλλειψης κονδυλίων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι για μια την έκταση των περίπου 1.200 στρεμμάτων εργάζονται μόλις 3 εργάτες που είναι απλήρωτοι για περισσότερο από ένα χρόνο. Δεν έχει γίνει αποψίλωση, οι όγκοι σκουπιδιών συσσωρεύονται (έλκοντας τα τρωκτικά) και με υπονομευμένο το σύστημα πυρόσβεσης και ηλεκτροδότησης (λόγω χρόνιων οφειλών) ο κίνδυνος πυρκαγιάς είναι μεγάλος. Το νερό των λιμνών δεν ανακυκλώνεται, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει τόσο η υγεία των επισκεπτών όσο και συνολικά το φυσικό περιβάλλον του πάρκου.

To Πάρκο Τρίτση πριν και μετα...

Από τους υπόλοιπους πράσινους χώρους μεσαίου και μικρού μεγέθους, διασώζονται σε σχετικά καλή κατάσταση ο Εθνικός Κήπος, ο Λυκαβηττός, ο Αρδηττός, ο Λόφος Φινόπουλου, το Άλσος Νέας Σμύρνης, ο Λόφος Κολωνού και τα δημοτικά άλση Αιγάλεω και Περιστερίου.

Στο Άλσος Νέας Φιλαδέλφειας απετράπη την τελευταία στιγμή η κατασκευή σταδίου και εμπορικού κέντρου σε τμήμα του.

Λοφος-δάσος Στρεφη, πλήρης εγκαταλειψη 

Πιέσεις δέχονται ο Λόφος Στρέφη λόγω εγκατάλειψης, το Ζάππειο, οι αλέες του οποίου έχουν μετατραπεί σε χώρο στάθμευσης, και το Πεδίο του Άρεως με καταπατήσεις και αυθαίρετα κτίσματα.  

Σήμερα η παρακμή του Πεδίου του Αρεως είναι προφανής: ελλιπής φωτισμός, σκουπίδια, διακίνηση ναρκωτικών και πορνεία, αποτελούν τα βασικά προβλήματα για τα οποία διαμαρτύρονται οι κάτοικοι της περιοχής. Με λίγα λόγια, ένα υπέροχο αρχικά άλσος ξεχασμένο από τους κατοίκους, το Δήμο και τις Αρχές, τις όποιες υπεύθυνες Αρχές.

Γιατί δεν διαμαρτύρεται και δεν αγωνίζεται κανείς για αυτή την κατάντια;

Το κράτος αποδεικνύεται διαχρονικά τελείως ανίκανο να δημιουργήσει και να συντηρήσει εντός της ΑΘήνας πνέυμονες πρασίνου, όπως θα έπρεπε.

Και όσοι έχουν  μετά από χρόναι δημιουργηθεί, όπως το Πάρκο Τρίτση και το Πεδίον του Αρεως, έχουν εγκαταληφθεί και μαραζώνουν.

Η Αθήνα βάσει του ρυθμιστικού σχεδίου της, μπορούσε και θα έπρεπε να εξασφαλίσει περισσότερα από 10.000 στρ. πράσινων χώρων αξιοποιώντας τις πολλές επιμέρους δημόσιες εκτάσεις της που υπάρχουν ακόμη. Αυτό δεν έχει συμβεί. Γιατί;

Και υπάρχουν ακόμη κάποιες μειοψηφίες που θέλουν το κράτος να "κάψει" και το πολύτιμο χώρο του Ελληνικού, μη αξιοποιώντας το και με δημιουργία και εγγυημένη συντήρηση ενός Μητροπολιτικού Πάρκου, αλλά μετατρέποντάς το αποκλειστικά στο ..... μεγαλύτερο πάρκο του κόσμου!!

Ποιο κράτος; Αυτό που διαχρονικά έχει δώσει ατελειώτα παραδείγματα της ανικανότητάς και της κακοδιαχείρισης του ίδιου και της περιουσίας του, όπως αποδείχθηκε με τα παραπάνω λίγα μόνο δείγματα. Γιατί υπάρχουν και πολλά άλλα που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε.

Ευτυχώς; που στην παρούσα κυβέρνηση, έστω και ευρισκόμενη υπό πίεση, πρυτάνευσε η λογική και, έτσι, δεν θα καταντήσει τελικά το Ελληνικό, όπως τα υπόλοιπα "πάρκα" και άλση της Αθήνας. Το αντίθετο..