Μέσω του καλωδίου σύνδεσης των τριών χωρών θα προωθούνται στην Ευρώπη τεράστιες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας που θα παράγονται από την εξόρυξη και εκμετάλλευση του φυσικού αερίου του Ισραήλ, της Κύπρου και της Ελλάδας.
 
Αυτό σημαίνει πώς η ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ ή της μερικής ανακήρυξης με κοινοποίηση των στιγμάτων της υφαλοκρηπίδας που… συμπίπτει σχεδόν 100% με την ΑΟΖ είναι θέμα χρόνου.
 
Κάποιες μάλιστα πηγές μιλούν ακόμη και για ημέρες, μη αποκλείοντας ο πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς να προχωρήσει σε ανακοινώσεις επί του θέματος εντός του Φεβρουαρίου.

Η καλωδιακή σύνδεση των τριών χωρών θα ξεκινήσει το επόμενο δίμηνο ή τρίμηνο, ίσως και νωρίτερα, αφού η σχετική σύμβαση των τριών συμβαλλόμενων μερών έχει ήδη υπογραφεί από τον περασμένο Νοέμβριο. Η ιταλική εταιρεία που έχει αναλάβει το έργο πόντισης του «EuroAsia Interconnector» είναι πανέτοιμη και περιμένει να της δοθεί το «πράσινο φώς» από τις κυβερνήσεις προκειμένου να «απλώσει» το καλώδιο μήκους 1.000 χιλιομέτρων.

Ένα έργο εξαιρετικά μεγάλο από πλευράς οικονομικής και στρατηγικής σημασίας, το οποίο θα αποτελέσει κατά ασφαλείς πληροφορίες και την αιχμή ή ένα από τα βασικά επιχειρήματα της ελληνικής κυβέρνησης για την ανακήρυξη της ΑΟΖ, αφού θα διέρχεται μέσω αυτής.
Image
 
Το έργο έχει χαρακτηρισθεί από το Ισραήλ ως εξέχουσας εθνικής σημασίας και είναι αποφασισμένο να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο (ακόμη και την ισχυρότατη αμυντική του δύναμη) προκειμένου να το ολοκληρώσει σε σύντομο χρονικό διάστημα. Χαρακτηριστικό των προθέσεων της κυβέρνησης του Τελ Αβίβ είναι πώς, ενώ το κόστος του «EuroAsia Interconnector» αρχικά είχε προϋπολογιστεί κοντά στο 1 δις ευρώ, φαίνεται ότι θα ξεπεράσει τα 2 δις ευρώ. «Θα δώσουμε όσα χρειάζονται», έχει υποστηρίξει ανώτατη κυβερνητική πηγή του Ισραήλ.

Γιατί; Γιατί μέσω του καλωδίου αυτού, το οποίο θα περνά από τις ΑΟΖ της Κύπρου και της Ελλάδας, το Ισραήλ αποκτά πρόσβαση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την οποία διακαώς επιθυμεί να προμηθεύσει εν συνεχεία με το φυσικό αέριο που θα παράγει.

Μία τέτοια εξέλιξη ευνοεί φυσικά και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αξίζει να σημειωθεί πώς Ελλάδα και Ιταλία έχουν ΑΟΖ βάσει της συμφωνίας που είχαν συνάψει το 1977 περί υφαλοκρηπίδας. Οι δύο χώρες έχουν επίσης ηλεκτρική διασύνδεση (Grita), από τον Άραχθο στη Galatina ή αντίστροφα.

Το καλώδιο θα ποντιστεί από το Ισραήλ μέχρι την Κύπρο, από την Κύπρο μέχρι την Κρήτη και από την Κρήτη έως την Πελοπόννησο. Προβλέπονται τρία στάδια δηλαδή, τα οποία όμως μπορούν να ξεκινήσουν ταυτόχρονα. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο εκτιμάται η ολοκλήρωση του έργου σε 1-1,5 χρόνο από την έναρξη του.

Η τοποθέτηση του θα γίνει από ιταλικό σκάφος ειδικής τεχνολογίας, αφού το καλώδιο όχι μόνο θα ποντίζεται στο βυθό της θάλασσας, αλλά θα τοποθετείται με τη χρήση ειδικού ρομπότ ένα μέτρο κάτω από το έδαφος. Το μήκος του θα είναι 1.000 χιλιόμετρα και το βάθος πόντισης του έως και τα 2.000 μέτρα. Στοιχεία που το καθιστούν σύγχρονο επίτευγμα. Το «EuroAsia Interconnector» είναι καλώδιο διπλής κατεύθυνσης με δυνατότητα μεταφοράς έως 2 GW.
 
gavdosfm, defencenet

monti paraitisi
 
«Οι Έλληνες, πλέον, έχουν γονατίσει» δήλωσε ο Ιταλός υπηρεσιακός πρωθυπουργός Μάριο Μόντι, τονίζοντας ότι αυτό, ακριβώς, θα συνέβαινε και στην Ιταλία, χωρίς την κυβέρνησή του.

Αναφερόμενος στην κρίση που ... πλήττει την Ελλάδα, ο Μόντι είπε ότι στην Αθήνα ο κόσμος καίει δέντρα και έπιπλα για να ζεσταθεί και η ατμοσφαιρική ρύπανση θυμίζει εκείνη του Λονδίνου, πριν έξι δεκαετίες, ενώ όσον αφορά στους οικονομικούς δείκτες της Ελλάδας, υπογράμμισε ότι «από το 2009 μέχρι το 2012 το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 20%, η ανεργία των νέων έφτασε το 57% και οι μισθοί υπέστησαν περικοπές του 32%».

Κατά τη διάρκεια της συμμετοχής του στην εκπομπή Ballarò, του ιταλικού δημόσιου τηλεοπτικού καναλιού «Rai Tre», ο Μάριο Μόντι εξήγησε ότι αν επανεκλεγεί πρωθυπουργός πρόκειται να δραστηριοποιηθεί άμεσα για τη μείωση του αριθμού των βουλευτών και γερουσιαστών κατά 50%, όπως και για την αλλαγή του εκλογικού νόμου.

«Αν ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι κερδίσει θα του βγάλω το καπέλο, αλλά τις καταστροφικές συνέπειες θα τις υποστούμε εμείς οι Ιτταλοί» υπογράμμισε, επίσης, ο κ. Μόντι, σύμφωνα με τον οποίο «η χώρα του δεν θα πρέπει να εγκρίνει, φέτος, νέα, έκτακτα οικονομικά μέτρα, διότι ο στόχος της ισοσκέλισης του προϋπολογισμού μπορεί και να μην επιτευχθεί απόλυτα, όταν η όλη οικονομική κατάσταση επιδεινώνεται».

Τέλος, ο κ. Μόντι επανήλθε στον παραλληλισμό της Ιταλίας με την Ελλάδα, ρωτώντας με νόημα τον παρουσιαστή της εκπομπής: «Μετά από τόσες θυσίες που κάναμε, για να μην φτάσουμε στο σημείο της Ελλάδας, θα αφήνατε την πατρίδα μας στα χέρια του Μπερλουσκόνι, της Λέγκα ή και της Αριστεράς;».

merkel-

«Δεν θα προσποιηθώ. Μετά από όλα τα συναισθήματα που μου προκάλεσε αυτή η εκλογική αναμέτρηση, η ήττα πονάει ακόμα περισσότερο» είπε η Γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ, μετά τη βραδιά θρίλερ που έδωσε τη νίκη -κατά μία μόνο έδρα- σε SPD (Σοσιαλοδημοκράτες) και Πράσινους στις εκλογές της Κάτω Σαξωνίας.

«Είμαστε όλοι λυπημένοι σήμερα. Λυπημένοι επειδή δεν τα καταφέραμε» είπε η Μέρκελ σε συνέντευξη Τύπου στο Βερολίνο.

Το αποτέλεσμα, όπως αναφέρει το news.in.gr, ενισχύει την κυριαρχία της αντιπολίτευσης στην ομοσπονδιακή Άνω Βουλή, ενώ προκαλεί ανησυχίες στη Μέρκελ, η οποία βλέπει ότι η δημοτικότητά της έχει όρια.

Οι Χριστιανοδημοκράτες ήρθαν πρώτοι, όπως αναμενόταν, ωστόσο, το 36% που πήραν δεν φτάνει για να κρατήσουν το κρατίδιο.

To SPD έλαβε ποσοστό 32,6% και οι Πράσινοι 13,7%. Οι Φιλελεύθεροι «γλίτωσαν» με 9,9%. Εκτός έμειναν η Linke (Αριστερά) και οι Πειρατές.

monti paraitisi

«Μαύρο» στον Μάριο Μόντι, ρίχνουν με σημερινό τους άρθρο οι Financial Times, υποστηρίζοντας ότι ο τεχνοκράτης πρωθυπουργός, που «υποσχέθηκε μεταρρυθμίσεις και κατέληξε στο να αυξήσει τους φόρους», δεν είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να ηγηθεί της Ιταλίας.

Επιχειρηματολογώντας υπέρ της παραμονής της Ιταλίας στο ευρώ, με την προϋπόθεση της «συμμετρικής προσαρμογής», οι FT υποστηρίζουν ότι ο Μάριο Μόντι δεν όρθωσε το ανάστημά του στην Άνγκελα Μέρκελ, αφού δεν είπε στην καγκελάριο ότι η παραμονή της χώρας του στην ευρωζώνη θα πρέπει να εξαρτηθεί από μια κατάλληλη τραπεζική ένωση… ένα ευρωομόλογο και πιο επεκτατικές οικονομικές πολιτικές από το Βερολίνο.

«Ως πρωθυπουργός, ο κ. Μόντι υποσχέθηκε μεταρρυθμίσεις και κατέληξε στο να αυξήσει τους φόρους. Η κυβέρνησή του προσπάθησε να εισάγει μέτριες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες ωστόσο αποδυναμώθηκαν σε μια μακροοικονομική ασημαντότητα. Έχοντας ξεκινήσει ως ηγέτης μιας τεχνοκρατικής κυβέρνησης, έχει αναδειχθεί σε σκληρό, πολιτικό φορέα. Η ρητορική του κινήθηκε γύρω από το ότι έσωσε την Ιταλία από το χείλος του γκρεμού, ή μάλλον από το Σίλβιο Μπερλουσκόνι, τον προκάτοχό του. Η πτώση των αποδόσεων των ομολόγων έχει παίξει ρόλο σε αυτή την ρητορική, αλλά οι περισσότεροι Ιταλοί ξέρουν ότι το οφείλουν αυτό σε έναν άλλο Μάριο, τον Μ. Ντράγκι, τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας» γράφουν σε επικριτικό στυλ οι FT, κάνοντας παράλληλα και μια εκτίμηση για το μετεκλογικό σκηνικό:

«Κρίνοντας από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, το πιο πιθανό αποτέλεσμα των εκλογών είναι ένα αδιέξοδο, ίσως με τη μορφή ενός κεντροαριστερού συνασπισμού Μπερσάνι-Μόντι, ενδεχομένως με μια κεντροδεξιά πλειοψηφία στην ιταλική Γερουσία, όπου ισχύουν διαφορετικοί κανόνες ψηφοφορίας. Αυτό θα καθιστούσε επικεφαλής σχεδόν …άπαντες. Κανείς δεν θα έχει την εξουσία να εφαρμόσει μια πολιτική. Όλοι θα έχουν το δικαίωμα να ασκήσουν βέτο».

«Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, η Ιταλία θα συνέχιζε να τα κουτσοκαταφέρνει, προσποιούμενη ότι επέλεξε να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ, αλλά χωρίς να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μια βιώσιμη παραμονή. Εν τω μεταξύ, θα περίμενα να προκύψει μια πολιτική συναίνεση εναντίον του ευρώ που θα μπορούσε πιθανότατα να κερδίσει μια ολοκληρωτική πλειοψηφία στις επόμενες εκλογές ή να οδηγήσει σε πολιτική κρίση με το ίδιο αποτέλεσμα εν τέλει» λέει ο αρθογράφος Wolfgang Münchau, καταλήγοντας:

«Όσο για τον κ. Μόντι, η καλύτερή μου μαντεψιά είναι ότι η ιστορία θα του επιφυλάξει ρόλο παρόμοιο με εκείνον του Χάινριχ Μπρούνινγκ, καγκελάριου της Γερμανίας την περίοδο 1930-1932. Υπήρξε και εκείνος μέρος της συναίνεσης του συστήματος, περί της μη ύπαρξης εναλλακτικής λύσης στη λιτότητα. Η Ιταλία εξακολουθεί να έχει μερικές επιλογές ανοιχτές. Αλλά πρέπει να τις κάνει».

e-go

Τη σκυτάλη της προεδρίας του Eurogroup παρέδωσε χθες Δευτέρα ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ στον ολλανδό υπουργό Οικονομικών Γιέρεν Ντάισελμπλουμ.

Τον 58χρονο απερχόμενο Λουξεμβούργιο πρόεδρο, ο οποίος ηγείτο του Eurogroup επί οκτώ χρόνια, διαδέχεται ο 46χρονος ολλανδός σοσιαλδημοκράτης, που μιλάει άπταιστα αγγλικά. Η θητεία του θα είναι διετής με δυνατότητα ανανέωσης.

Αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο Wageningen--το καλύτερο στον τομέα των γεωργικών σπουδών σε μία χώρα όπου η γεωργία εξακολουθεί να θεωρείται μέρος της εθνικής κληρονομιάς.

Εργάστηκε για το ολλανδικό υπουργείο Γεωργίας αφού ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο πανεπιστήμιο του Cork στην Ιρλανδία. Βουλευτής από το 2000, ποτέ δεν εγκατέλειψε ουσιαστικά την αγάπη του για τη γεωργία και μέχρι σήμερα εκτρέφει χοίρους στον κήπο του σπιτιού του στο Βαγκενίνγκεν.

Οι υπουργοί Οικονομικών των 17, που συνεδρίασαν χθες στη βελγική πρωτεύουσα, τον επέλεξαν ομοφώνως παρά μία ψήφο, εκείνη της Ισπανίας.

Η αποχώρηση του Γιούνκερ σηματοδοτεί το τέλος μίας εποχής κατά την οποία η πολιτική, περιλαμβανομένων ορισμένων από τις πιο σημαντικές αποφάσεις για την κρίση χρέους, χαρασσόταν ύστερα από συζητήσεις μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες με δείπνο και κρασί σε ένα δωμάτιο γεμάτο καπνό.

Ο Γιούνκερ, ο οποίος ανήκει σε μία γενιά πολιτικών της «παλαιάς σχολής», ενόχλησε συχνά τους υπουργούς με το ωμό χιούμορ του, μιλώντας ανοιχτά για το ότι χρειαζόταν να πει ψέματα στα μέσα ενημέρωσης για διάφορα θέματα ή ακόμα και με τις συζητήσεις που έκανε ανοιχτά για τις ...πέτρες στα νεφρά του.

Με την κρίση χρέους να δείχνει σημάδια υποχώρησης, ο αγγλόφιλος ολλανδός διάδοχός του άφησε να εννοηθεί ότι οι συναντήσεις του Eurogroup θα τελειώνουν νωρίτερα.

«Ελπίζω ότι η οικονομική κατάσταση στην Ευρωζώνη θα μας επιτρέπει να συνεδριάζουμε φυσιολογικές ώρες, όχι πολύ, πολύ νωρίς το πρωί», είπε ο νέος πρόεδρος που τον Δεκέμβριο υποσχέθηκε στους ολλανδούς βουλευτές ότι θα βοηθήσει τις ελληνικές αρχές να αντιμετωπίσουν τους φοροφυγάδες παρέχοντας λεπτομέρειες για τα εκατοντάδες ελληνικά κότερα που είναι δεμένα στα ολλανδικά λιμάνια.

Ωστόσο, όπως εκτιμά το Reuters, η σχετική απειρία του Ντάισελμπλουμ--ήταν υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας σχεδόν για μόλις έξι εβδομάδες όταν ακούστηκε για πρώτη φορά το όνομά του για τη θέση του προέδρου του Eurogroup--υποδηλώνει ότι παραμένει εξαρτημένος από τις αποφάσεις του Βερολίνου.

Η Γερμανία, η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης με τη μεγαλύτερη συνεισφορά στο μόνιμο μηχανισμό στήριξης της Ευρωζώνης (ESM), δίνει τον τόνο στη διαδικασία λήψης των ευρωπαϊκών αποφάσεων σε μία εποχή κατά την οποία οι γερμανοί ψηφοφόροι ανησυχούν όλο και περισσότερο για τα πακέτα διάσωσης νοτιοευρωπαϊκών χωρών.

on air

soible profil
 
«Τα μέτρα του προγράμματος λιτότητας έχουν αποφασισθεί και πρέπει να εφαρμοστούν» στην Ελλάδα, τονίζει ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, αποκλείοντας κάθε ενδεχόμενο να «χαλαρώσει» η στάση του Βερολίνου μετά τα ... όσα του είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, κατά την πρόσφατη συνάντησή τους.

Ερωτώμενος, στο πλαίσιο συνέντευξης που παραχώρησε ταυτόχρονα στην γερμανική εφημερίδα «Sueddeutsche Zeitung» και στην γαλλική «Le Monde», με αφορμή την 50η επέτειο της υπογραφής της Συνθήκης του Ελιζέ, για το αν τον άγγιξε η περιγραφή από τον κ. Αλέξη Τσίπρα των κοινωνικών συνεπειών του αυστηρού προγράμματος λιτότητας στην Ελλάδα, ο κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, απαντά χαρακτηριστικά: «Πιστέψτε με σε αυτό που θα πω. Το γεγονός ότι η διαχείριση της κρίσης στην Ελλάδα απαιτεί πολλά από τους ανθρώπους, μου είναι σαφές με τρόπο επώδυνο, ανεξάρτητα ποιος έρχεται να με δει. Ωστόσο ο κ. Τσίπρας γνωρίζει πως τόσο η Γαλλία όσο και η Γερμανία βοηθούν σημαντικά την Ελλάδα».

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ «έχει τις απόψεις του όσον αφορά την επίλυση της κρίσης και αυτό είναι απολύτως θεμιτό», σημειώνει, ξεκαθαρίζοντας, παράλληλα, ότι δεν πρόκειται να εμπλακεί στην πολιτική διαμάχη που εκτυλίσσεται στην Αθήνα. «Δεν αναμιγνύομαι στις ελληνικές συζητήσεις της εσωτερικής πολιτικής», αναφέρει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών.

«Όταν έχει κανείς να επιλύσει δομικά προβλήματα και η λύση αυτή πρέπει να είναι βιώσιμη, δεν μπορεί να αποφύγει ότι για ένα διάστημα θα υπάρξουν διαδικασίες προσαρμογής που θα μπορούσαν να είναι επώδυνες», επισημαίνει, γνωστοποιώντας ότι αυτή είναι και η θέση που εξέφρασε στον κ. Τσίπρα.

Σε ό,τι αφορά τις διαδικασίες δημοσιονομικής προσαρμογής, τονίζει ότι «αυτό δεν ισχύει μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την Ιρλανδία, την Ισπανία και την Πορτογαλία, όπως, επίσης, και για την Γερμανία».

monti paraitisi

«Μαύρο» στον Μάριο Μόντι, ρίχνουν με σημερινό τους άρθρο οι Financial Times, υποστηρίζοντας ότι ο τεχνοκράτης πρωθυπουργός, που «υποσχέθηκε μεταρρυθμίσεις και κατέληξε στο να αυξήσει τους φόρους», δεν είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να ηγηθεί της Ιταλίας.

Επιχειρηματολογώντας υπέρ της παραμονής της Ιταλίας στο ευρώ, με την προϋπόθεση της «συμμετρικής προσαρμογής», οι FT υποστηρίζουν ότι ο Μάριο Μόντι δεν όρθωσε το ανάστημά του στην Άνγκελα Μέρκελ, αφού δεν είπε στην καγκελάριο ότι η παραμονή της χώρας του στην ευρωζώνη θα πρέπει να εξαρτηθεί από μια κατάλληλη τραπεζική ένωση… ένα ευρωομόλογο και πιο επεκτατικές οικονομικές πολιτικές από το Βερολίνο.

«Ως πρωθυπουργός, ο κ. Μόντι υποσχέθηκε μεταρρυθμίσεις και κατέληξε στο να αυξήσει τους φόρους. Η κυβέρνησή του προσπάθησε να εισάγει μέτριες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες ωστόσο αποδυναμώθηκαν σε μια μακροοικονομική ασημαντότητα. Έχοντας ξεκινήσει ως ηγέτης μιας τεχνοκρατικής κυβέρνησης, έχει αναδειχθεί σε σκληρό, πολιτικό φορέα. Η ρητορική του κινήθηκε γύρω από το ότι έσωσε την Ιταλία από το χείλος του γκρεμού, ή μάλλον από το Σίλβιο Μπερλουσκόνι, τον προκάτοχό του. Η πτώση των αποδόσεων των ομολόγων έχει παίξει ρόλο σε αυτή την ρητορική, αλλά οι περισσότεροι Ιταλοί ξέρουν ότι το οφείλουν αυτό σε έναν άλλο Μάριο, τον Μ. Ντράγκι, τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας» γράφουν σε επικριτικό στυλ οι FT, κάνοντας παράλληλα και μια εκτίμηση για το μετεκλογικό σκηνικό:

«Κρίνοντας από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, το πιο πιθανό αποτέλεσμα των εκλογών είναι ένα αδιέξοδο, ίσως με τη μορφή ενός κεντροαριστερού συνασπισμού Μπερσάνι-Μόντι, ενδεχομένως με μια κεντροδεξιά πλειοψηφία στην ιταλική Γερουσία, όπου ισχύουν διαφορετικοί κανόνες ψηφοφορίας. Αυτό θα καθιστούσε επικεφαλής σχεδόν …άπαντες. Κανείς δεν θα έχει την εξουσία να εφαρμόσει μια πολιτική. Όλοι θα έχουν το δικαίωμα να ασκήσουν βέτο».

«Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, η Ιταλία θα συνέχιζε να τα κουτσοκαταφέρνει, προσποιούμενη ότι επέλεξε να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ, αλλά χωρίς να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μια βιώσιμη παραμονή. Εν τω μεταξύ, θα περίμενα να προκύψει μια πολιτική συναίνεση εναντίον του ευρώ που θα μπορούσε πιθανότατα να κερδίσει μια ολοκληρωτική πλειοψηφία στις επόμενες εκλογές ή να οδηγήσει σε πολιτική κρίση με το ίδιο αποτέλεσμα εν τέλει» λέει ο αρθογράφος Wolfgang Münchau, καταλήγοντας:

«Όσο για τον κ. Μόντι, η καλύτερή μου μαντεψιά είναι ότι η ιστορία θα του επιφυλάξει ρόλο παρόμοιο με εκείνον του Χάινριχ Μπρούνινγκ, καγκελάριου της Γερμανίας την περίοδο 1930-1932. Υπήρξε και εκείνος μέρος της συναίνεσης του συστήματος, περί της μη ύπαρξης εναλλακτικής λύσης στη λιτότητα. Η Ιταλία εξακολουθεί να έχει μερικές επιλογές ανοιχτές. Αλλά πρέπει να τις κάνει».

e-go

Περισσότερα Άρθρα...