Κόσμος

Κριτική από την εφημερίδα στην Καγκελάριο Μέρκελ ότι δεν λέει όλη την αλήθεια στους ψηφοφόρους της λόγω της προεκλογικής περιόδου και ότι περιμένει να τους το ανακοινώσει τον Νοέμβριο

Επικριτικό προς την Καγκελάριο Μέρκελ για την προεκλογική της τακτική είναι το άρθρο της γερμανικής εφημερίδας Die Zeit με τίτλο: «Το λογαριασμό, παρακαλώ!»

Ο συντάκτης του άρθρου κατηγορεί την Άγκελα Μέρκελ ότι σκόπιμα και λόγω των εκλογών του Σεπτεμβρίου αποσιωπά δυσάρεστα θέματα, όπως, για παράδειγμα, το κούρεμα του ελληνικού χρέους για το οποίο εκτιμά ότι θα ανακοινωθεί το Νοέμβριο.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, «το αργότερο το Νοέμβριο η γερμανική κυβέρνηση θα πρέπει να παραδεχθεί ενώπιον των Γερμανών ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει ποτέ να αποπληρώσει ένα μέρος των χρεών της. Εκείνη την περίοδο θα επιστρέψουν στην Ελλάδα οι ελεγκτές της ΕΕ και του ΔΝΤ. Το ΔΝΤ ήδη αφήνει να διαφανεί τι πρόκειται να ανακοινώσουν: η χώρα πρέπει να ελαφρυνθεί κατά τουλάχιστον 7,5 δισεκατομμύρια ευρώ ώστε να μπορέσει να ορθοποδήσει».

Ιδιαίτερα καυστικός ο συντάκτης επισημαίνει, τέλος, ότι «θα μπορούσε κανείς να το ονομάσει αυτό πολιτική λεπτότητα. Ή εξαπάτηση των ψηφοφόρων».

pr thema

Υπέρμετρο φόβο μπροστά στο ενδεχόμενο χρεοκοπίας χωρών και συνακόλουθα ακόμα και μικρών τραπεζών καταλογίζει στην Ευρωπαϊκή Ένωση σημερινό δημοσίευμα των Financial Times με αφορμή την πτώχευση του Ντριτρόιτ.

Το άρθρο υποστηρίζει ότι σε αντίθεση με τις ΗΠΑ που έχουν αρκετές φορές στο παρελθόν αφήσει να χρεοκοπήσουν ακόμα και κολοσσοί όπως η Lehman Brothers και μετά τα πράγματα να πάρουν το δρόμο τους, η Ευρώπη έχει επιδείξει μια πολύ πιο σκοτεινή ηθική άποψη.

"Η χρεοκοπία παραδοσιακά έχει εκληφθεί ως απόδειξη αναξιοπιστίας – μια ντροπή που πρέπει να κρυφτεί από το να αφήσουν επιχειρήσεις να καταρρεύσουν" αναφέρει το δημοσίευμα και προσθέτει ότι η Ευρώπη θεωρεί την ιδέα της χρεοκοπίας τόσο απαράδεκτη στην παρούσα κρίση ώστε έχει προτιμήσει να καλύψει τα χρέη των χρεοκοπημένων. Ως αποτέλεσμα υποφέρει".

Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού αναφέρει την Ελλάδα. "Οι χώρες-πιστωτές επέμειναν ότι μια χρεοκοπία ήταν απαράδεκτη. Αλλά η σκέψη ότι ένα κυρίαρχο κράτος ίσως δεν πληρώσει τα χρέη του αποδείχθηκε ακόμα πιο απράδεκτη". Έτσι, συνεχίζει το δημοσίευμα, "δάνεια από την Ευρωζώνη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο που εκφοβίστηκε να συμμετάσχει- ξοδεύτηκαν για να αναβάλουν την ημέρα της τελικής κρίσης".

"Παραδόξως αυτή η αλλεργία οδηγεί όχι μόνο στην ανάληψη μικρότερων ρίσκων αλλά σε πολιτικές να διαδώσουν κάποιους αναλαμβάνοντας μεγάλα ρίσκα με αποτέλεσμα να χάσουν", τονίζει ακόμα.

"Η πραγματικότητα ανάγκασε τους Ευρωπαίους να αλλάξουν γνώμη, όπως συνήθως γίνεται στο τέλος. Το μεγάλο χρέος της Ελλάδας τελικά αναδιαρθρώθηκε – αλλά όχι προτού χαθεί το πλεονέκτημα της αναδιάρθρωσης και όχι χωρίς το πρόσχημα ότι η συμμετοχή των ιδιωτών ήταν εθελοντική", αναφέρεται στη συνέχεια για την περίπτωση της Ελλάδας.

Newsroom Enet

Με κύρια άρθρα τους, δυο μεγάλες αμερικανικές εφημερίδες προβάλλουν τις εξελίξεις στην Ελλάδα. Η New York Times, με αφορμή την τελευταία απόφαση στην Ευρωομάδα (Eurogroup), υποστηρίζει ότι είναι «Λάθος συνταγή για την Ελλάδα» ενώ η Wall Street Journal κάνει λόγο για την «Η επερχόμενη διαγραφή του ελληνικού χρέους».

Η New York Times σημειώνει ότι, την περασμένη Δευτέρα, η Ελλάδα και οι χρηματοπιστωτικοί επόπτες της συμφώνησαν για τους όρους συνέχισης των δανειακών πληρωμών. Η συμφωνία αποτελεί αιτία ανακούφισης, χωρίς αυτήν η Ελλάδα θα χρεοκοπούσε. Ωστόσο, την ίδια στιγμή, δεν συνιστά λόγο εορτασμού, στην πραγματικότητα είναι ακριβώς το αντίθετο..

Σύμφωνα με τη σύνταξη της εφημερίδας, η Ελλάδα πρέπει αυτή την στιγμή να εφαρμόσει οδυνηρές μεταρρυθμίσεις, ωστόσο η προϋπόθεση γι΄ αυτές τις μεταρρυθμίσεις δεν είναι η λιτότητα, όπως απαιτείται στη συμφωνία, αλλά η οικονομική ανάκαμψη.

Στη συνέχεια, διατυπώνεται η άποψη ότι η Ελλάδα βρίσκεται ήδη σε κρίσιμη κατάσταση και η συμφωνία της Δευτέρας απλώς θα επιδεινώσει τα πράγματα. Η χρόνια λιτότητα και η οικονομική ύφεση έχουν δηλητηριάσει την πολιτική ζωή στην Ελλάδα, έχουν καταστήσει άνεργο έναν στους τέσσερις Έλληνες εργαζόμενους (και σχεδόν 2 στους 3 νέους), ενώ έχουν διαρρήξει το δίκτυο κοινωνικής ασφάλειας στη χώρα, επισημαίνεται χαρακτηριστικά.

Αυτές οι θυσίες, όπως υποστηρίζεται, έχουν καταπνίξει τις επενδύσεις και έχουν κατασπαταλήσει ανθρώπινους πόρους. Οι εμπειρογνώμονες δηλώνουν ότι υπάρχουν λίγες πιθανότητες οι περαιτέρω θυσίες να αναστήσουν την ελληνική οικονομία ή να καταστήσουν βιωσιμότερο το ελληνικό χρέος. Ωστόσο, αυτό είναι ότι ακριβώς διατείνονται για μια ακόμη φορά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ.

Στο κύριο άρθρο της NYT αναφέρεται επίσης ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς αισθάνθηκε ότι δεν είχε άλλη επιλογή από το να το αποδεχθεί. Συμφώνησε λοιπόν να περικόψει τους μισθούς και να καταργήσει 15.000 θέσεις εργασίας στο δημόσιο τομέα, όχι μέσω συνταξιοδοτήσεων ή παραιτήσεων, αλλά απολύοντας τους κατόχους των θέσεων αυτών, όπως σημειώνεται.

Ο ελληνικός δημόσιος τομέας είναι διογκωμένος, αναποτελεσματικός και μαστίζεται από πελατειακές σχέσεις, όπως τονίζεται, ενώ σαφώς χρήζει μεταρρυθμίσεων στο πλαίσιο ενός ευρύτερου προγράμματος οικονομικής ανανέωσης και ανάκαμψης. Ωστόσο, το να διώχνεις χιλιάδες εργαζόμενους, όταν το ποσοστό ανεργίας είναι 27% δεν αποτελεί τον ενδεδειγμένο δρόμο για μια πραγματική μεταρρύθμιση,

ιδιαίτερα όταν αυτό συμβαίνει κατόπιν των εντολών ξένων τραπεζιτών. Ο τελευταίος αυτός γύρος περικοπών στο δημόσιο τομέα, τον περασμένο μήνα, όταν έπαυσε η λειτουργία του κρατικού ραδιοτηλεοπτικού φορέα, είχε πολύ αρνητικά αποτελέσματα και σχεδόν κατακερμάτισε την εύθραυστη κυβέρνηση συνασπισμού του κ. Σαμαρά, εκτιμά η σύνταξη της εφημερίδας.

Επίσης, η συμφωνία της Δευτέρας, όπως επισημαίνεται, καλεί για ένα ασταθές πρόγραμμα καταβολής πληρωμών που θα επιτρέψει στους πιστωτές να αναβάλουν τις δανειακές δόσεις εάν η Ελλάδα δεν συμμορφωθεί προς τις υποχρεώσεις της έως τις 19 Ιουλίου. Εν συντομία, όσο πιο αβάσιμη γίνεται η λιτότητα ως φάρμακο για την οικονομία, τόσο λιγότερο αμφισβητείται ως πολιτική φόρμουλα.

Ο πιο σταθερός υποστηρικτής της, η Γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ, ετοιμάζεται για νέες εκλογές αυτόν τον Σεπτέμβριο και είναι πολύ απίθανο να αλλάξει τη συμπεριφορά της -που είναι δημοφιλής στους Γερμανούς φορολογούμενους- πριν τις εκλογές. Ούτε επίσης είναι πιθανόν να αλλάξει συμπεριφορά η κα Μέρκελ σε περίπτωση επανεκλογής της, σύμφωνα με το άρθρο.

Τέλος, επισημαίνεται ότι άλλοι πιστωτές, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, φαίνονται να ανησυχούν περισσότερο από το προφανές ότι η λιτότητα έχει επιφέρει πραγματική καταστροφή στην ελληνική οικονομία. Αλλά αυτή η συνειδητοποίηση μέχρι στιγμής δεν έχει προκαλέσει αλλαγή πολιτικής ή ανακούφιση στους Έλληνες που υποφέρουν.

«Η επερχόμενη διαγραφή του ελληνικού χρέους»

Το κύριο άρθρο της Wall Street Journal έχει τον τίτλο: «Η επερχόμενη διαγραφή του ελληνικού χρέους» και υπότιτλο: «Η ΕΕ δεν πρόκειται να πάρει ποτέ τα χρήματά της πίσω».

Σύμφωνα με τη σύνταξη της εφημερίδας, η συμφωνία της Δευτέρας για τη συνέχιση του δανεισμού της ελληνικής κυβέρνησης ήταν το εύκολο έργο για την Ευρώπη. Η ΕΕ και το ΔΝΤ δεν ξόδεψαν τρία χρόνια και πάνω από 200 δις ευρώ για να αφήσουν τώρα την χώρα μετέωρη.

Το δύσκολο έργο είναι να πάρουν τα χρήματά τους πίσω, όπως τονίζεται: Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκαγκ Σόιμπλε και η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, έχουν χαιρετήσει ενίοτε τα «επιτεύγματα» της Αθήνας, όπως αυτά παρουσιάζονται. Παρ΄ όλα αυτά το χρέος της Ελλάδας σε σχέση με το ΑΕΠ της ανήλθε στο 157% στα τέλη του προηγούμενου έτους, ακόμη και μετά την αναδιάρθρωση που μείωσε δραστικά την αξία του χρέους που κατείχαν οι ιδιώτες. Το 2012, το δημόσιο έλλειμμα ήταν στο 10% σε σχέση με το ΑΕΠ της χώρας, παράλληλα με ένα ποσοστό ανεργίας της τάξης του 26,8%, την πενταετή συρρίκνωση του ΑΕΠ και την περαιτέρω ύφεση του 4,4% που αναμένεται για το τρέχον έτος.

Όλα αυτά υπογραμμίζουν αυτό που γίνεται σιγά-σιγά σαφές ακόμη και στις Βρυξέλλες και στη Φραγκφούρτη: Η Ελλάδα δεν πρόκειται να αποπληρώσει ποτέ τα χρήματα που της δάνεισαν για να την «σώσουν». Η τρέχουσα συζήτηση για το εάν η Ελλάδα έχει κάνει αρκετά μέσω των μεταρρυθμίσεων, της αύξησης των φόρων και της περικοπής δαπανών ώστε να κερδίσει την επόμενη δόση του σχεδίου διάσωσης, δεν έχει πολύ μεγάλο νόημα. Εάν η Ελλάδα αφεθεί μόνη της ή απομακρυνθεί, οι πιστωτές της στην Ευρωζώνη θα χάσουν τα χρήματά τους. Αυτό το γνωρίζουν σίγουρα τόσο οι Έλληνες, όπως και οι Γερμανοί.

Γνωρίζουν επίσης ότι το ποσοστό του εξωτερικού χρέους της Ελλάδας είναι πολύ χειρότερο συγκριτικά με την περίοδο έναρξης των δανείων, όταν το χρέος της ανέρχονταν μόλις στο 129% του ΑΕΠ, και γι΄ αυτό η όποια συζήτηση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους της Ελλάδας μοιάζει με ανέκδοτο.

Η Άγγελα Μέρκελ δήλωσε από την αρχή ότι ένας από τους στόχους της ήταν να καταστήσει το δάνειο τόσο επαχθές, ώστε κανείς άλλος να μην επεδίωκε κάτι ανάλογο. Αποστολή εξετελέσθη: Όλοι απεύχονται τη μοίρα της Ελλάδας για τους ίδιους και η ελληνική εμπειρία έκανε την επιλογή ενός δανείου, πολύ λιγότερο ελκυστική για τις λοιπές χώρες της ευρωζώνης.

Ωστόσο, σύμφωνα πάντα με το άρθρο της εφημερίδας, υπάρχει η άποψη στη Βόρεια Ευρώπη ότι χωρίς αυτή τη συνεχή πίεση, η Αθήνα μπορεί να οπισθοχωρήσει στους παλιούς κακούς της τρόπους και ότι οι απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις δεν θα πραγματοποιηθούν ποτέ.

Στην πραγματικότητα, οι μεταρρυθμίσεις στην Αθήνα ήταν βεβιασμένες και ανεπαρκείς, παρά την υποτιθέμενη πίεση. Ωστόσο, η συνεχιζόμενη αβεβαιότητα που συνοδεύει κάθε διαδοχική αναθεώρηση του ελληνικού δανείου και η διαρκής (αν και απίθανη) απειλή ότι οι πιστωτές της Αθήνας θα αποχωρήσουν εάν δεν εκπληρωθούν οι όροι που έχουν θέσει, δεν ωφελούν την ιδιωτική οικονομία στην Ελλάδα. Ούτε η διαχείριση της ελληνικής οικονομίας από το Βερολίνο, τις Βρυξέλλες και τη Φραγκφούρτη παρήγαγε μια οικονομική αναγέννηση. Αντιθέτως, επιδείνωσε τη δυσλειτουργία και την ξενοφοβία της πολιτικής ζωής στην Ελλάδα.

Για την Ελλάδα, το τέλος αυτής της διάσωσης δεν θα έρθει αρκετά σύντομα. Και το τέλος μπορεί να χρειαστεί να ξεκινήσει με την αναγνώριση ότι το να δανείσεις στην Ελλάδα το αντίστοιχο του 100% του ΑΕΠ της, προκειμένου η χώρα να αντιμετωπίσει τα υπερβολικά προβλήματα χρέους, δεν επρόκειτο ποτέ να λειτουργήσει όπως ήταν αρχικά η πρόθεση.

Η διαγραφή των χρεών για την Ελλάδα θα ήταν δύσκολη από πολιτικής απόψεως -ένας λόγος για τον οποίο η Άγγελα Μέρκελ δεν επιθυμεί καν να συζητήσει το θέμα παρά μόνο μετά τις γερμανικές εκλογές τον ερχόμενο Σεπτέμβριο. Θα ήγειρε ερωτήματα για την ισότιμη μεταχείριση χωρών όπως η Ιρλανδία, η οποία αντιμετωπίζει ένα εξοντωτικό βάρος ευρωπαϊκού χρέους. Και η Ελλάδα είναι υπεύθυνη για την εμπλοκή της σ΄ αυτήν την οικτρή κατάσταση εξαρχής.

Τέλος, υποστηρίζεται ότι την ίδια στιγμή, η Ελλάδα και οι εταίροι της στην ευρωζώνη μοιράζονται την ευθύνη για το καταστροφικό από οικονομικής απόψεως, αποτέλεσμα του δανείου. Η Ελλάδα δεν θα έπρεπε μόνη της να επωμιστεί το κόστος αυτού που έχει γίνει σε μεγάλο βαθμό ένα κοινό λάθος. Είναι καιρός να εξεταστεί το ενδεχόμενο διαγραφής ενός μεγάλου μέρους του δημόσιου χρέους της χώρας, ακριβώς όπως οι πιστωτές του ιδιωτικού τομέα υπέστησαν αναδιάρθρωση για το ελληνικό χρέος τον περασμένο χρόνο.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το ΔΝΤ ζητά να πληρωθεί για το 100% των δανείων που έλαβε και να κουρευτούν τα δάνεια της Ευρώπης, παραβλέποντας τις ευθύνες του για τις αστοχίες στο πρόγραμμα, σχολιάζει η Wall Street Journal. Από του χρόνου θέλει να εισπράττει περισσότερα απ' όσα δίνει.

Το ΔΝΤ εμφανίζεται σκληρό με την Ελλάδα και την ευρωζώνη το τελευταίο χρονικό διάστημα και η τελευταία έκθεση του ταμείου σε σχέση με το ελληνικό χρηματοδοτικό πρόγραμμα που απελευθερώθηκε την Τετάρτη, δίνει συνέχεια στο ρόλο του «κακού αστυνομικού».

Το ΔΝΤ προβλέπει τώρα, ότι ένα χρηματοδοτικό κενό 11 δισ. δολαρίων θα προκύψει μετά το επόμενο καλοκαίρι, κάτι που το ταμείο δεν ανέμενε πριν από το 2015. Το ΔΝΤ επίσης υποστηρίζει ότι οι μακροπρόθεσμοι όροι για το ελληνικό χρέος δεν μπορούν να επιτευχθούν χωρίς περαιτέρω διαγραφή τμήματος του χρέους.

Ωστόσο πιέζοντας την ΕΕ και την ΕΚΤ να διαγράψουν ένα τμήμα από το χρέος της Ελλάδας προς αυτούς, το ταμείο κάνει κάτι πολύ διαφορετικό. Το ΔΝΤ θέλει η Αθήνα να κάμψει τις Βρυξέλλες και τη Φρανκφούρτη, ώστε τελικά το ΔΝΤ να πληρωθεί στο ακέραιο για τα δάνεια που έδωσε, όπως σημειώνει η Wall Street Journal.

Όπως αναφέρει το ταμείο στην έκθεση του «εάν το πρόγραμμα οδηγηθεί οριστικά σε εκτροχιασμό και τα κράτη μέλη της ευρωζώνης δεν συνεχίσουν να στηρίζουν την Ελλάδα, τότε η Ελλάδα δεν θα είναι ικανή να ξεπληρώσει το ταμείο».

Το ΔΝΤ είναι υπόλογο στις κυβερνήσεις-μετόχους του, συμπεριλαμβανομένης της κυβέρνησης των ΗΠΑ, που έχει υποστηρίξει το ελληνικό πρόγραμμα. Ωστόσο, άλλες χώρες γίνονται ολοένα και πιο σκεπτικές. Ο Paulo Batista, που εκπροσωπεί τη Βραζιλία και 10 ακόμα χώρες στο ΔΣ του ταμείου, εξέδωσε ανακοίνωση την Τετάρτη, στηλιτεύοντας την αίολη θεμελίωση της ανάλυσης βιωσιμότητας του χρέους. Αυτές οι 11 χώρες απείχαν από την έγκριση της απελευθέρωσης της τελευταίας δόσης ύψους 1,8 δισ. ευρώ, νωρίτερα μέσα στη βδομάδα.

Ο κ. Batista έχει δίκιο σχετικά με τις υπεραισιόδοξες υποθέσεις του ταμείου, για την ανάπτυξη. Αλλά μόνο επειδή αυτός και οι άλλοι επικεφαλείς του ΔΝΤ αποδέχονταν αυτές τις εν πολλοίς φανταστικές προβλέψεις για το χρέος, το ΔΝΤ και οι άλλοι «σωτήρες» της Ελλάδας είναι σήμερα αντιμέτωποι με απώλεια χρημάτων.

Το ΔΝΤ όμως, ανέλαβε πρόθυμα τον ελληνικό του ρόλο, με την στήριξη του διοικητικού του συμβουλίου. Με τη συμμετοχή του στην ελληνική διάσωση το Μάϊο του 2010, το ταμείο παρέβη ακόμα και τους δικούς του κανόνες που απαγορεύουν το δανεισμό χωρών με μη βιώσιμο χρέος σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο.

Στις προβλέψεις και αναλύσεις του, το ταμείο επανειλημμένα έδωσε στο ελληνικό πρόγραμμα την επίσημη έγκριση των ερευνητών του. Ακόμα και η αναφορά της Τετάρτης καταφέρνει να δείχνει δυσοίωνη και αισιόδοξη ταυτόχρονα. Αφού πρώτα τονίζει την ανάγκη για επιπλέον ανακούφιση του χρέους, η έκθεση τονίζει «κίνδυνοι παραμένουν, ειδικά σε σχέση με χαμηλότερη ανάπτυξη και πιθανές δημοσιονομικές αποκλίσεις όπως και καθυστερήσεις στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων».

Η ελληνική κυβέρνηση, όπως τονίζει η έκθεση της Τετάρτης, είναι υπεύθυνη για την αποτυχία σχεδόν σε κάθε τομέα του προγράμματος. Το ταμείο τώρα περιμένει οι ιδιωτικοποιήσεις κρατικών περιουσιακών στοιχείων να αποφέρουν 22 δις. Ευρώ έως το 2020, λιγότερα από τα μισά σε σχέση με όσα προέβλεπε το Μάρτιο του 2012.

Ακόμα, δεν υπάρχει διαγραφή της συνενοχής όλων των διεθνών πιστωτών της Ελλάδας στη δημιουργία αυτού του καταστροφικού αποτελέσματος. Οι προβλέψεις, σύμφωνα με την έκθεση του ΔΝΤ, δείχνουν ότι ξεκινώντας από την επόμενη χρονιά, η Ελλάδα θα πληρώνει στο ΔΝΤ περισσότερα από ότι θα δανείζεται. Η καθαρή υποχρέωση πληρωμών της χώρας προς το ΔΝΤ αναμένεται να σημειώσει υψηλό φέτος, στο 16,9% του ΑΕΠ, ένα ποσό που η Αθήνα υποτίθεται ότι θα πρέπει να αποπληρώσει στα επόμενα 13 χρόνια.

Εάν υπάρξει νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης θα είναι λογικά οι πρώτες που θα βρεθούν στη γραμμή του πυρός. Αλλά το ΔΝΤ, για τη δική του συμμετοχή στο χάλι της Ελλάδας, αξίζει να παίξει ένα ρόλο και αυτό.

ρεαλ

Τουλάχιστον 35 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους μετά από τον εκτροχιασμό τρένου στις παρυφές της ισπανικής πόλης Σαντιάγο ντε Κομποστέλα στην Γαλικία της βόρειας Ισπανία, δήλωσε ο επικεφαλής της επαρχίας Αλμπέρτο Νούνιες Φέιχο, στο ραδιοφωνικό σταθμό Καντένα Σερ. Σύμφωνα με τον ίδιο υπάρχουν περίπου 200 τραυματίες.

Τουλάχιστον 42 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 100 τραυματίστηκαν όταν δυνάμεις ασφαλείας προχώρησαν σε βίαιη καταστολή καθιστικής διαμαρτυρίας υποστηρικτών του αποπεμφθέντος προέδρου Μοχάμεντ Μόρσι, με πυρά και δακρυγόνα, έξω από την έδρα της Ρεπουμπλικανικής Φρουράς στο Κάιρο.

Η Μουσουλμανική Αδελφότητα κάλεσε το λαό να εξεγερθεί και τη διεθνή κοινότητα να επέμβει για να εμποδίσουν την «εμφάνιση μίας νέας Συρίας στον αραβικό κόσμο».

Σε μία κίνηση επίδειξης δύναμης, δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές, υποστηρικτές και αντιπολιτευόμενοι στο Μοχάμεντ Μόρσι, έχουν βγει στους δρόμους πολλών αιγυπτιακών πόλεων.

Συμπλοκές μεταξύ των δύο αντίπαλων πλευρών σημειώθηκαν την Κυριακή στην Αλεξάνδρεια, κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων.

Οι υποστηρικτές της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, από την οποία προέρχεται ο Μοχάμεντ Μόρσι, πραγματοποιούν μαζικές κινητοποιήσεις εδώ και δέκα ημέρες σε διάφορα σημεία του Καΐρου για να προασπίσουν τη «νομιμότητα» του του πρώτου δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου στην ιστορία της Αιγύπτου.

Στην πλατεία Ταχρίρ του Καΐρου πλήθος κόσμου διαδηλώνει κατά του Μόρσι, ο οποίος έχει συλληφθεί και κρατείται, όπως και υψηλόβαθμα στελέχη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. 

Αντιδράσεις από το εξωτερικό 

Τα τελευταία αιματηρά επεισόδια στο Κάιρο καταδίκασε ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, κάνοντας λόγο για σφαγή. Απηύθυνε έκκληση «να ξεκινήσει πολιτική διαδικασία εξομάλυνσης που σέβεται την εθνική βούληση των Αιγυπτίων».